6 lipca 2022
Rodzinny

Rozstanie rodziców często wiąże się również z koniecznością uregulowania kontaktów rodziców ze wspólnymi, małoletnimi dziećmi. Opieka naprzemienna wciąż jest, w naszym systemie prawnym, słabo rozpowszechniona. Czesto też, z uwagi na wzajemne animozje rodziców, nie jest w ogóle możliwa do realizacji.

Kontakty z dzieckiem mogą zostać uregulowane między rodzicami, bez angażowania sądu. Mogą również zostać uregulowane sądownie, czy to w ramach ugody, czy też poprzez wydanie przez sąd stosownego postanowienia.

Sądowe a pozasądowe uregulowanie kontaktów z dzieckiem.

Istnieje poważna różnica między sądową a pozasądową drogą uregulowania kontaktów z dzieckiem. Jest ona mało zauważalna ale bardzo istotna.

Uregulowanie sądowe kontaktów może nastąpić na kilka sposobów. Najczęściej sąd wydaje postanowienie w zakresie kontaktów. Możliwe jest także zawarcie ugody przed sądem lub przed mediatorem. Osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, może nie wykonywać albo niewłaściwie wykonywać obowiązki wynikające z takiego uregulowania. Sąd opiekuńczy, może takiej osobie zagrozić nakazaniem zapłaty określonej kwoty, za każde naruszenie obowiązku. Ustalając wysokość tej kwoty sąd uwzględnia sytuację majątkową rodzica naruszającego swoje obowiązki.

To samo odnosi się do drugiej strony. Mianowicie osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem lub osoby, której tego kontaktu zakazano. Również bowiem taki rodzic może w różny sposób naruszać ich warunki, a więc swoje obowiązki.

Jak swoje uprawnienia egzekwować?

Klasyczna sytuacja wygląda następująco. Sąd wydaje postanowienie, lub strony zawierają przed sądem ugodę, w zakresie kontaktów rodzica z dzieckiem. Mimo istnienia prawomocnego orzeczenia, rodzic sprawujący stałą pieczę nad dzieckiem, może utrudniać drugiemu rodzicowi spotykanie się czy kontaktowanie z dzieckiem. Możliwe też, że to rodzić uprawniony do kontaktów narusza sądowe ustalenia.

W takiej wypadku rodzic pokrzywdzony, musi skierować sprawę przed oblicze Temidy.

Tym razem jednak będzie to sprawa o zagrożenie nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej, rodzicowi utrudniającemu kontakty. W postępowaniu tym sąd zbada czy dany rodzic zachowuje się niezgodnie z sądowym orzeczeniem.

Zgromadzone dowody muszą świadczyć jednoznacznie, że takie zachowania mają miejsce. Umożliwi to sądowi zagrożenie, że w przypadku dalszego naruszania orzeczenia sądu, rodzic będzie musiał zapłacić drugiemu rodzicowi określoną sumę pieniędzy.

Wysokość kwoty do zapłaty ustala sąd, który bierze pod uwagę sytuację majątkową rodzica, któremu zagrozi zapłatą.

Pomimo zagrożenia zapłatą rodzic nadal utrudnia kontakty.

Zdarzyć się może, że zagrożenie nie przyniesie spodziewanego rezultatu. Rodzic dalej będzie utrudniał kontakty drugiego rodzica z dzieckiem. Wówczas sąd, w kolejnym kroku, nakaże zapłatę ustalonej sumy, za każdorazowe naruszenie ustaleń sądu.

Również w tym wypadku konieczne jest założenie osobnej sprawy sądowej.

Blog

© 2019 Kanclearia Adwokacka Adwokat Marcin Czwakiel. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Projekt: